صنعت تصفیه خانه روغن خوراکی

مشخصات فنی پمپ های خودمکش

مشخصات فنی پمپ های خودمکش همانند سایر پمپ ها شامل بیشترین میزان هد، بیشترین دبی، ارتفاع مکش و دمای کاری می باشد. برای دانستن هر یک از این مقادیر با مراجعه به کاتالوگ هر محصول می توان آن را یافت و بسته به کاربرد مورد نظر، پمپ مناسب خودمکش را انتخاب کرد. با توجه به ساختار پمپ های خودمکش با وجود داشتن ویژگی تخلیه هوا، در بهترین حالت حداکثر ارتفاع مکش آن ها ۸ متر می باشد در صورتیکه برخی شرکت ها، ارتفاع مکش بیشتری را برای پمپ ذکر می کنند اما باز هم عملکرد آن ها در هنگام مکش تقریبا همین مقدار می باشد.

هواگیری در پمپ خودمکش

در یک پمپ خودمکش یا خود راه انداز،این فرآیند هواگیری به طور خودکار انجام می شود. پمپ نیز می تواند از نوع اتصال مستقیم یا Frame-Mounted باشد. این قابلیت خود راه اندازی پمپ، از طراحی منحصر به فرد محفظه ی آن ناشی می شود.

محفظه حلزونی پمپ خود مکش

محفظه از نوع دابل و لوت (دو حلزونی) بوده و هنگامی که پمپ در حال کار است، مشابه هر محفظه ی دو حلزونی دیگر عمل می کند. گرچه با خاموش شدن پمپ، مایع از پمپ و خط مکش تخلیه می شود، اما مقداری از مایع همواره درحلزونی واقع درپایین محفظه باقی می ماند.

در زمان راه اندازی مجدد پمپ، حلزونی پایینی به عنوان ورودی پروانه عمل می کند. همچنان که مایع از حلزونی پایینی به سمت پروانه حرکت می کند، دو اتفاق رخ می دهد.

1. مایع قسمت های مختلف نشت بند را طی چرخه هواگیری مرطوب نگه می دارد تا سطوح آب بندی به صورت خشک کار نکنند.
2. مایع به درون حلزونی بالایی حرکت کرده و هوا را به سمت خروجی  پمپ هدایت می کند. حذف هوا از پمپ باعث ایجاد خلاء در مکش پمپ شده وباعث کشاندن مایع تا خط مکش می گردد. این فرآیند که به عنوان"چرخه هواگیری" شناخته می شود، تا زمانیکه مایع تا خط مکش بالا و به درون چشمه پروانه برود،ادامه خواهد یافت. بعد از تکمیل فرآیند هواگیری، پمپ مشابه هر پمپ سانتریفیوژ هواگیری شده ی دیگری شروع به کار می کند.

کاربرد پمپ خودمکش

با توجه به دشواری های مربوط به تخلیه حوضچه ای پر از مایع کثیف، خورنده و ساینده، میتوان گفت استفاده از یک پمپ خود راه انداز یا پمپ خود مکش یکی از بهترین راه حل ها در این زمینه بوده و به احتمال زیاد، تنها گزینه ای است که دردسرهای ناشی از تعمییرات و نگهداری را به حداقل می رساند.

دلیل این موضوع نیز به نوع پیکر بندی این پمپ بر میگردد که در آن فقط بخش های در تماس با مایع حوضچه، لوله مکش، محفظه ی پمپ، پروانه و محفظه ی نشت بندی می باشند.

این موارد همه اجزایی هستند که به آسانی می توانند با مایعات کثیف در ارتباط باشند. هیچ نوع اجزای متحرک اعم از موتوری که تحت تاثیر رطوبت واقع شود و یا یاتاقانی که در تماس با مایع قرار گیرد، در پایین حوضچه واقع نشده است. همچنین به هیچ منبع خلا خارجی نیز برای انجام هواگیری نیاز نیست.

معایب پمپ خود مکش

تنها اشکالات یک پمپ خودمکش یا خود راه انداز را می توان هزینه ی بالاتر آن نسبت به موارد جایگزینی چون Column Sump Pump ( به دلیل داشتن محفظه ی بزرگ) و همچنین، وجود محدودیت هایی در زمینه ی حداکثر مقدار جریان و ارتفاع مکش دانست. اغلب اوقات مزایای این نوع پمپ، کاستی ها و اشکالات آن را تحت الشعاع قرار می دهد.

از این رو، استفاده از این نوع پمپ به عنوان پمپ حوضچه (در کاربرد های سنگین ) بسیار رایج می باشد. همچنین، استفاده از آن ها به عنوان پمپ آبگیری در صنایع و سایت های ساخت و ساز نیز بسیار متداول است.

برای مورد آخر یعنی سایت های ساخت و ساز، نمونه هایی از این پمپ ها با قابلیت حمل و نقل آسان وجود دارند که به صورت skid mounted بوده و به همراه موتور محرک گازوئیلی و تعدادی پروانه که برای جابه جایی مواد جامد بزرگ طراحی شده اند، عرضه می شوند.

کامل شدن چرخه ی هواگیری بر اساس اندازه ی پمپ و حجم خط مکش معمولا از3 تا 10 دقیقه زمان می برد. بیشینه میزان بالابری نیز توسط حداکثر میزان خلا که پمپ درطول چرخه هواگیری ایجاد می کند، تعیین می شود.

Suction Lift برای اکثر پمپ های خودمکش نباید بیشتر از20 تا 25 فوت آب باشد. پمپ خودمکش معمولا به جریانی در حدود 3000 گالن بردقیقه محدود شده اند، اگرچه سازندگان مختلفی نیز هستند که مقدار جریان هایی تا حدود 6000 گالن بر دقیقه نیز ارائه می کنند